7 kleine blijmakers

Kennen jullie het boek The Happiness project? Op een dag besloot Gretchen Rubin dat ze gewoonweg wat gelukkiger wilde worden. Dit boek is een verslag van het jaar dat ze daaraan besteedde. Later schreef ze nog een tweede boek als vervolg hierop, Happier at home. Het belangrijkste dat ik uit allebei de boeken heb gehaald is dat het vaak niet om grote veranderingen gaat, maar om de kleine dingen in het leven. Ja ja, open deur. Maar toch hè, hoe vaak realiseer je je dat nou echt? Zo vaak hoor je mensen mopperen over wat er mis is met de wereld en wat er allemaal zou moeten veranderen.  “Als ik een miljoen zou hebben…”, “als ik niet zou hoeven werken…”, “als ik die baan had gekregen…”In mijn zoektocht naar minder stress loop ik ook vaak tegen een muur aan van dingen die niet mee zitten. Toch zijn er vaak wel kleine dingetjes die me opvrolijken. Vandaag dus een lijstje van opkikkers en andersoortige kleine blijmakers.

Kleuren

Als ik aan mijn dochter vraag wat ze wil doen, zegt ze de laatste tijd altijd: “kleuren met jou!” Nu vind ik het sowieso leuk dat ze graag iets met mij wil doen (maar goed, ze is vijf, dan ben je per slot van rekening ook nog de grote held). Samen kleuren is daarbij ook nog eens echt leuk! (De andere optie is meestal samen de Peppa-versie van Wie is het spelen. Ook wel entertaining, maar na 15 rondes ben ik het meestal wel zat. Dat geldt meestal niet voor de overkant van de tafel.)
Goed, kleuren dus. Ik vind dat zo gezellig, dat ik voor mijn verjaardag afgelopen jaar een kleurdoos en kleurboek gevraagd heb. En nu zitten mijn prinsesje en ik dus regelmatig prinsessenmandala’s te kleuren (“met jouw potloden hè mama!”). Van Sinterklaas wil ik graag het vervolg: kerstbalmandala’s. 🙂 (Misschien leest de goede man mee, je weet maar nooit.)

Mocht je nu geen blije kleuter in je huis hebben, dan is kleuren nog steeds een goed idee. Het is heel rustgevend, je maakt echt iets, en het hoeft ook bijna niets te kosten. Je hebt natuurlijk allerhande prachtige kleurboeken voor volwassenen online, maar ook de Action heeft prima opties. En kijk, wat ik nu al googelend vind! Dat is dan weer een prachtig bruggetje naar de volgende blijmaker.

(Voor)lezen

Net zo leuk als kleuren met mijn jongste vind ik voorlezen aan mijn oudste. Die is namelijk nu oud genoeg voor boeken die ik zelf ook leuk vind. 🙂 Afgelopen zomer hebben we samen de twee eerste delen van Harry Potter gelezen. Dat vond ik al leuk toen ik ze jaren gelezen zelf las. Samen met zo’n knulletje die zich helemaal in de karakters in kan leven, is het nog veel leuker.  Elke avond probeerde hij zo snel mogelijk klaar te zijn, zodat we misschien nog een bladzijde extra konden lezen. En in plaats van “mamma, weet je wat de evolutie van Charmander is?” vroeg hij dingen als “denk je dat Harry de geheime kamer zou kunnen vinden?” Helaas zijn ze nu allebei uit, en voor deel 3 vind ik hem echt nog te jong. Wel echt iets om naar uit te kijken.

Sowieso is lezen iets dat veel mensen opvrolijkt. Zelfs als je er eigenlijk geen tijd voor hebt. Als je elke dag voor het slapen gaan 10 bladzijden leest, heb je na een maand een boek van gemiddelde dikte uit. Lezen brengt je zoveel: informatie, avontuur, gezelligheid! En in mijn geval, altijd inspiratie voor een blog.

Fijne foto’s

Als er iets is wat altijd opvrolijkt, is het wel een foto van het account van Wellettas (Elisabeth Spence). Kijk eens naar haar #nappingwithnora, en je begrijpt direct wat ik bedoel. Baby’s en puppy’s. I rest my case.

Zelf fotografeer ik ook graag, alhoewel dat door het bloggen op een ietwat lager pitje is gekomen. Ik heb een hele serie van mijn dochter op driejarige leeftijd op ballet en van mijn zoon op vijfjarige leeftijd op voetbal (want het enige dat net zo schattig is als driejarigen in tutu’s zijn vijfjarige voetballertjes!). Als ik ooit nog tijd heb (haha), maak ik daar een een mooi fotoboek van. En tot die tijd geniet ik erg van het terugkijken van mijn Instagram-account. Blijmaker!

Random acts of kindness

In Amerika is het een heuse rage (tenminste, onder mijn Instagram-vrienden), de random acts of kindness: kleine onzelfzuchtige daden om andere mensen te helpen, het liefst anoniem. Het kan van alles zijn: een kopje koffie betalen voor een arme stadsgenoot bij de Starbucks, een lief kaartje bezorgen bij een eenzame buurvrouw, een stoepje sneeuwvrij maken van een oude buurman, et cetera. Het leuke van dit soort kleine acties is dat het vaak weinig moeite kost, en toch veel plezier oplevert. Zowel bij de ontvanger als bij de gever. Ik las afgelopen weekend in de Flow dat uit onderzoek blijkt dat mensen vaak het gelukkigst zijn als ze iets voor iemand anders doen. Nou, wat let je! Kom overeind en bezorg een kaart.

Of kijk het volgende filmpje, over een act of kindness waar ik al eerder over schreef. Blijmaker, toch?

Echte post

Van een kaartje word ik altijd heel blij! Als je naar de brievenbus loopt, en er ligt tussen de saaie bedrijfsenveloppen een gezellig kaartje. In Leiden heb je een cafeetje waar je naast lekkere koffie (en chocolademelk!) en heerlijke taarten ook kaarten kunt kopen, die je ter plekke kunt schrijven en door hen laten posten op een door jouw gewenste datum. Wij zijn daar pas een keertje geweest. Mijn zoon heeft toen enorm zijn best gedaan op een kaart voor zijn beste vriend en voor zijn opa, en die op random plekken in de kalendermuur laten zetten. Vandaag ontving opa zijn kaart. Hoe leuk is dat! 🙂 Opa blij, kind blij!

Als je er echt werk van wil maken, kun je je ook inschrijven bij Postcrossing.com. Dan krijg je adressen van mensen van over de hele wereld. Die kun je dan een kaartje sturen. Zodra ze die registreren, krijgt iemand anders jouw adres, en krijg jij een kaartje. Wij hebben al kaartjes ontvangen uit onder andere China, Japan, India, Finland, Rusland en Canada. Elke keer weer een feestje!

En als je het dichterbij huis wil houden, Lisanne van Lisanneleeft.nl meldde pas dat ze heel graag kaartjes krijgt en dat ook haar ouders wel een kaartje kunnen gebruiken.

Bijzondere vondsten

In Den Haag, in de buurt van waar ik regelmatig boodschappen
doe, staat een beeldje van twee vrouwtjes. Het is van zichzelf al een mooi beeldje, maar een van de buurtbewoners doet er regelmatig iets extra’s voor: ze breit er sjaaltjes en mutsjes voor. Dat vind ik wel zo leuk! Altijd als ik het zie, maak ik er een fotootje van. Toen ik dat de laatste keer deed, glimlachte er een oudere dame naar me. Ze was de maakster van de breisels, en wat ik deed was precies wat ze bedoeld had: er naar lachen en er een fotootje van maken om er later nog eens van te genieten.

Op Instagram volg ik een Spaanse dame, Nuria Perez, die samen met haar dochter straatkunst verzamelt. Altijd als ze ergens op straat spontane kunst vinden, maakt ze er een fotootje van en deelt ze het met de wereld (#theadventuresarchive). Mijn favoriet is deze:

@Nuria Perez

Blijmakers

Nou, ik hoop dat je net zo genoten hebt van deze blije dingen als dat ik heb van het verzamelen. Wat maakt jou blij? Deel het hieronder!

PS: wat zeker weten iedereen blij maakt, is een cadeaubon van Bol.com 🙂 Dus leef je uit, en deel deze blog op Facebook. Word ik ook blij van! 🙂