Kleine stappen, groot resultaat
Voor mijn vrijwilligerswerk als eerste hulp bij de administratie kwam ik bij een alleenstaande oudere dame thuis die ruim € 600 rood stond. Ze was er volledig van in paniek. Logisch ook wel, ze ontving alleen een bijstandsuitkering en toeslagen en had nog flink wat rekeningen openstaan. Samen zochten we naar een oplossing voor haar probleem.
“Kun je nog ergens op besparen?” vroeg ik. “Nee, ik geef al bijna geen geld uit!” riep ze uit. “Ik eet bijna niets!” Dat geloofde ik ook wel. Ze had het vaker gezegd. En de chocolaatjes die ze een maand daarvoor al had gekregen, lagen nog onaangeroerd in het schaaltje op tafel. Toch leek het me dat het wel zin had om naar wat besparingen te kijken.
Een grote besparing
Samen openden we haar internetbankieren om eens te kijken of er nog wat te besparen viel. Als eerste viel mijn oog op haar telefoonrekening, van € 45. Ze had een oude telefoon, zonder touch screen, en ik wist dat ze weinig contacten had.
Bij navraag bleek ze al ruim 6 jaar een contract te hebben, en dat had ze nooit aangepast. Ze betaalde eigenlijk nog altijd voor een telefoon, die allang was afbetaald. En daarbij kwam dat ze hem nauwelijks gebruikte. Ze had echter wel een contract van maar liefst 900 belminuten. Via www.bellen.com sloten we een nieuw abonnement af, van € 4,50 per maand. Sim-only en 300 belminuten per maand.
Besparing 1: € 40,50 per maand.
Met alleen al deze aanpassing zou ze ruim € 480 op jaarbasis besparen. Ze was danig onder de indruk, zoveel geld!
De dagelijkse dingen
Ik stelde voor om ook even naar haar boodschappen te kijken. Dat leek haar onzin. “Daar geef ik zo weinig aan uit, dat heeft helemaal geen zin!” zei ze afkeurend. Samen berekenden we vervolgens dat ze gemiddeld ruim 60 euro per week aan boodschappen uit gaf. “Zie je”, zei ze zuchtend, “ik koop echt bijna niets.”
Ik vond dat eigenlijk best wel veel, zeker voor iemand die zo weinig leek te kopen. We rekenden toch nog even verder. Als ze nou zou proberen om elke week € 15 minder aan boodschappen uit te geven, dan zou dat bijna € 800 op jaarbasis kunnen schelen. Meer dan die nieuwe telefoonrekening. “Maar hoe bespaar ik dan die 15 euro? Nog minder eten?” vroeg ze vertwijfeld.
Snelle boodschappen
Ze gaf me haar laatste bonnetjes, die ze in haar portemonnee had zitten. Ze kocht op zich geen gekke dingen (op haar sigaretten na), maar… zo bleek ook al uit haar internetbankieren: ze ging wel elke dag even naar de supermarkt voor haar dagelijkse boodschappen. Daarnaast kocht ze vaak hetzelfde (elke dag een half brood bijvoorbeeld, die ze nooit helemaal op kon eten).
En als ze haast had, ging ze naar de AH2Go, omdat die kleiner was, en ze daar sneller geholpen werd. Dat ze daar bijna het dubbele betaalde, was haar nog niet opgevallen.
Ik stelde voor om te kijken of ze misschien naar de Lidl vlakbij zou kunnen gaan. En misschien ook maar twee keer in de week in plaats van elke dag, zodat ze ook minder in de verleiding zou komen om dingen te kopen. Ze keek nog eens naar de berekening. Die € 800, daar had ze wel zin in. Ze ging de uitdaging aan.
Kleine stappen, groot resultaat
We keken nog eens naar de berekeningen die voor ons lagen. Die grote besparing op haar telefoonkosten, dat leek wel heel wat. Maar… als dit de enige aanpassing zou zijn aan haar uitgaven, dan zou het nog ruim 14 maanden duren voor ze haar roodstand had afgelost.
Met de kleine aanpassingen in haar boodschappen (andere winkel en lagere koopfrequentie) zou ze na 9 maanden al niet meer rood hoeven staan.
De combinatie van de twee zorgde er voor dat na vijf maanden al niet meer rood zou staan. Waarschijnlijk konden we nog wel meer besparingen vinden, maar alleen al deze twee gaven haar al zoveel meer ruimte.
Ze keek ernaar en zuchtte nog eens. “Dat had ik echt niet verwacht”, zei ze blij. “Kleine stappen, groot resultaat!” Ik lachte naar haar. En samen gingen we aan de slag met een boodschappenlijstje.
