Hoe Tamara uiteindelijk het geluk vond – en toch nog duizenden euro’s schuld afloste!
Tamara heeft al een behoorlijk turbulent leven achter de rug, hoewel ze pas 44 is. Na wat verkeerde keuzes en een behoorlijke lading pech belandde ze diep in de problemen: ze had duizenden euro’s schuld en stond met haar kinderen op straat. Ze redde zich eruit en vertelt vandaag een heel hoopvol verhaal met een mooie afloop.
Vertel eens wat over je achtergrond.
Jaren geleden dacht ik mijn grote liefde gevonden te hebben. Al snel werd ik zwanger (door de pil heen). Ik ontdekte het dan ook pas toen ik al 21 weken was. Op dat moment was ik pas 22 jaar, en woonde ik nog thuis.
We zijn snel gaan samen wonen, om samen voor het kindje te kunnen zorgen. Hij had toen al 2 kinderen uit een eerdere relatie, van 6 en 3. Ineens was ik toen dus moeder van (bijna) 3 kinderen. En dat op mijn 22e… Help!
Samenwonen en voor de kinderen zorgen ging ons redelijk goed af. Doordat het een behoorlijk zware zwangerschap was, kwam ik in de ziektewet. Werken lukte niet meer. Mijn vriend had zijn eigen autobedrijfje. Daar leefden we van, samen met mijn ziektewetuitkering.
Toen onze dochter geboren werd, ging het mis. Hij raakte failliet en we kwamen in de schulden. Onze relatie ging al snel ook heel slecht. Hij bleek behoorlijk losse handjes te hebben. Ik wilde wel weg, maar dat lukte niet, omdat ik zo afhankelijk van hem was. Pas toen ik nog een kind kreeg, 5 jaar later, en hij me bleef mishandelen, liep de emmer echt over. Ik maakte een vluchtplan en vertrok naar een Blijf-van-mijn-lijf-huis met mijn inmiddels 6-jarige dochter en mijn 7 maanden oude zoontje.
Toen ik er 10 maanden gewoond had, kon ik een eigen huisje krijgen.
Waar leefde je toen van?
Nog steeds van een uitkering. De schulden liepen snel op. Ik kon mijn rekeningen niet meer betalen, en kreeg schulden bij de ziektekostenverzekering, de belastingdienst en ga zo maar door.
Hoe hoog waren je schulden?
Plus minus € 10.000.
Hoe waren je schulden zo snel opgelopen?
Na mijn eerste zwangerschap heb ik lang niet gewerkt. In het blijf-van-mijn-lijf-huis kreeg ik een uitkering, maar daar moest ik ook huur betalen en zelf voor mijn eten zorgen. Ik kreeg het gewoon niet rond.
En toen ging de knop om?
Ja, inderdaad. Ik had eindelijk weer een leuk eigen huisje met mijn twee kinderen. Ik wilde opnieuw beginnen. Toen heb ik alles qua inkomsten en uitgaven op een rijtje gezet. Inmiddels had ik weer een baan ook, dus ik kon mijn schulden gaan aflossen. Ik wilde echt weer met een schone lei beginnen.
Eind goed al goed?
Nee, helaas was dat niet het einde van mijn problemen. De volgende man kwam al snel in mijn leven. Het klikte tussen hem en mijn kinderen ook, en daar was ik heel blij om. Hij wilde graag zelf ook nog een kind. Hoewel ik het eigenlijk verstandiger vond om geen kinderen meer te krijgen, won mijn gevoel en werd ik zwanger van mijn derde.
De zwangerschap was opnieuw heel moeilijk, ik had HELLP syndroom, en was daar enorm ziek van. Toch betaalde ik netjes mijn schulden verder af. Dat vond ik heel belangrijk.
Na de bevalling raakte ik in een postnatale depressie, het was echt een hele zware tijd. Zeker omdat ik ook ontdekte dat mijn vriend een alcoholist bleek te zijn. Het ging mis met netjes afbetalen. En eigenlijk ging alles mis.
Al snel besloot ik ook deze relatie te beëindigen. Het kwam mij niet ten goede, en mijn kinderen zeker niet, om nog langer bij elkaar te blijven.
Heb je toen hulp gezocht?
Ja, ik heb maatschappelijk werk ingeschakeld om me weer op weg te helpen. Zij hielpen me toen ook met het in kaart brengen van alle inkomsten en uitgaven, zodat ik weer verder kon met afbetalen.
Eens per week kwam een maatschappelijk werkster bij me thuis om over de situatie te praten. Ze heeft me toen ook aangemeld voor de voedselbank, zodat ik weer wat ruimte in mijn hoofd kreeg om een nieuwe start te maken.
Meer verhalen lezen over mensen in de schulden? Lees de andere interviews in de rubriek: En toen ging de knop om.
Of lees het boek Blut.
Werkte je toen ook nog?
Ja, gelukkig wel. Ik had en heb mijn baan nog steeds.
Hoe ging het sindsdien met aflossen?
Heel goed! Samen met de maatschappelijk werkster heb ik een goed plan gemaakt, en daar houd ik me nog steeds aan.
Buiten het vaste bedrag dat ik aan schulden afbetaalde, probeer ik elke maand weer € 100 te verdelen over de kleinere schulden. Om de kans op slagen zo groot mogelijk te maken, heb ik alle andere schuldeisers aangeschreven om te vragen of ze de rente willen bevriezen. Ik heb hen duidelijk gemaakt wat mijn schulden zijn, en hoeveel ik heb aan inkomen, vaste lasten en andere uitgaven. Ik houd goed contact met mijn schuldeisers.
Hoe ga je om met tegenslagen?
Die zijn lastig! Ik wil zo snel mogelijk van mijn schulden af zijn. Het lijkt soms echt een bodemloze put.
Maar als je ziet dat je kleinere schulden minder worden, geeft dat veel energie om door te gaan. En er is altijd weer licht aan het einde van de tunnel! Mijn moeder zei altijd: “het is nooit zo donker of het wordt weer licht”. Daar had ze groot gelijk in. Voor mij en mijn kinderen beginnen nu ook weer die lichtpuntjes te schijnen.
Hoe is je situatie nu? Heb je nog steeds die duizenden euro’s schuld?
Het gaat goed met me. Ondanks alles heb ik altijd wel het vertrouwen weten te houden dat het weer goed komt, zowel in de liefde als financieel.
In de liefde is het gelukt. Ik ben nu weer ontzettend gelukkig met een heel ander lief persoon, waarvan ik dacht dat ze niet bestonden. En financieel kom ik ook wel weer op mijn pootjes terecht!
Ik ben nog niet uit de schulden, maar ik heb wel de helft afbetaald. En gelukkig hoef ik niet meer naar de voedselbank. Begrijp me niet verkeerd, ik ben blij dat die bestaat. Maar het is wel fijn dat ik er geen gebruik meer van hoef te maken.
Hoe lang moet je nog aflossen?
Waarschijnlijk nog een jaar of drie. Ik los nu echt maximaal af, meer bestedingsruimte heb ik niet.
Ga je het vieren als je klaar bent?
Ja. Als ik eindelijk schuldenvrij heb, ga ik het vieren met een heerlijk etentje dat ik zelf betaal. Die zeldzame keer dat ik nu uit eten ga, betaalt mijn vriend altijd. Het lijkt me heerlijk om dan eens zelf te kunnen trakteren.
Tot slot: heb je tips voor mensen die ook in jouw situatie zitten?
Ga zeker hulp zoeken als je er niet uit komt! Je bent echt niet de enige met dit soort problemen. Als het je niet lukt om zelf een aflossingsplan te maken, of als je schuldeisers niet mee willen werken, probeer het dan via de gemeente.
Bedankt!
Hartelijk bedankt Tamara voor jouw mooie verhaal. Ik wens je veel geluk met je nieuwe vriend.
