Mijn strategische ruil – ofwel hoe ik het nooit meer te druk ga hebben

mijn strategische ruil

Een van de dingen waar ik het meest naar uit kijk, als ik over een paar weken (even) stop met werken, is dat ik dan even geen van buiten opgelegde prioriteiten meer heb. (Ok, buiten het de kinderen op tijd de school in schuiven dan.) Dan heb ik des te meer tijd voor al mijn van binnen opgelegde prioriteiten. Dat zijn er nog al wat, merk ik steeds meer. En die zorgen voor stress. En dat… dat gingen we niet meer doen, tenminste, niet volgens het tweede thema van deze blog. Daarom vandaag een wat meer persoonlijke blog, als vervolg op mijn eerdere blog over de nieuwe stap in mijn leven: de keuze voor mijn eigen bedrijf. Mijn bewuste keuze voor minder stress, ondanks de weinig voor de hand liggende keuze om ontslag te nemen.

Mijn carrière

Het grootste probleem waar ik tegenaan liep op mijn werk, is dat ik altijd het idee dat had ik nergens naar toe ging. Ik werkte soms heel hard, en soms wat minder hard, maar wat ik ook deed, ik had altijd het gevoel dat het nooit genoeg zou zijn. Dat ik nooit op de plek terecht zou komen, waar ik zo graag heen wilde. Wat is die plek dan, vraag je je nu misschien af. Dat weet ik eerlijk gezegd niet eens. Maar niet waar ik afgelopen jaar terecht was gekomen. Dat was het zeker niet. Ik heb niet voor niets ontslag genomen.

Schuld

Nu is het natuurlijk heel makkelijk om er mijn leven (levenskeuzen?) de schuld van te geven. Ik heb niet de goede studie gevolgd. Ik heb twee kinderen gekregen en ben daardoor met zwangerschapsverlof geweest. En de zorg voor twee kinderen combineren met een bijna fulltime baan is ook niet ideaal. Zeker niet als je rekening moet houden met schooltijden (je mag ze dus niet voor half 9 daar achterlaten…), en je aan de andere kant van een niet heel rustige stad werkt. En het helpt natuurlijk ook niet dat ik minder zitvlees bezit dan een gemiddeld kind van 3. (Kan je nagaan hoe ik was als peuter. Help. Mijn arme ouders.)

Selfie met babySoms doe ik dat ook, mijn leven er de schuld van geven. Als Neerlandicus een financiële carrière nastreven is best een uitdaging zullen we maar zeggen. En twee keer zo’n vier tot zes maanden werk missen helpt natuurlijk niet. Om nog maar niet te spreken over je werkdagen pas om half 10 kunnen beginnen en toch weer voor het eten thuis moeten zijn omdat je anders je schatjes bijna helemaal niet ziet. En dat gebrek aan zitvlees, dat heeft er in de loop der jaren vooral voor gezorgd dat ik in heel veel dingen een beetje goed ben geworden (waar multi-tasken er helaas nooit een van geworden is), maar uiteindelijk nooit specialist in een bepaald vakgebied. Nou ja, behalve dan in het “generalist zijn”.

Het kan wel

Toch zijn er heel veel goede moeders die fulltime werken en wel de top van het bedrijfsleven halen. Of in ieder geval op een plek terecht komen waar ik mezelf wel zag zitten. En er zijn ook best wel mensen die Nederlands hebben gestudeerd die een prima carrière bij een financiële instelling voor elkaar boksen. En juist mensen die slecht stil kunnen zitten, en daardoor altijd bezig zijn, kunnen het heel ver schoppen.

Nu weet ik niet of er onder al die succesnummers veel Neerlandici zijn, ook nog in bezit van weinig geduld, teveel energie, en twee schoolgaande kinderen. Maar alles bij elkaar denk ik dat het onzin is om te constateren dat ik niet alles mee had om te zijn op de plek waar ik wilde zijn op dit moment van mijn carrière. Als ik maar een duidelijk plan had gehad. En een keuze had gemaakt.

Nooit meer te druk

Nooit meer te druikDe afgelopen tijd heb ik het boek Nooit meer te druk van Tony Crabbe gelezen. De ondertitel van dit boek is “een opgeruimd hoofd in een overvolle wereld“. Dat sprak me om meerdere redenen aan.  Ik gok dat ik hier dan ook nog wel vaker over zal schrijven. Hierbij een citaat dat me vooral heel erg aansprak:

We hebben geen onbeperkte tijd en energie, dus als we succesvol willen zijn op een competitieve arbeidsmarkt, zullen we een paar moeilijke knopen moeten doorhakken. Keuzes maken hoort bij strategie. Alleen door strategische
keuzes en ruilen kunnen we focussen en ons onderscheiden.
 Welke strategische ruil moet jij maken? (Tony Crabbe, Nooit meer te druk, 2016).

Dat is precies mijn probleem. Ik heb tijdens mijn loopbaan altijd geprobeerd om alle mij toegegooide ballen hoog te houden. Dat lukt natuurlijk lang niet altijd, maar het is wel altijd mijn streven geweest. Het probleem hiermee is precies het punt: als je veel ballen hoog probeert te houden, houd je ze allemaal laag. Pas als je je focust op 1 bal, kun je die heel hoog gooien zonder te laten vallen. Om Tony Crabbe nog even te citeren:

Succesvol zijn in een overvolle wereld gaat in feite niet over ‘meer’ produceren, maar om minder dingen doen, dingen beter doen, en met meer impact. Het gaat om focussen op minder dingen, maar wel belangrijke dingen, met enorme energie. 

Kiezen

Ik heb het zo druk met alles en nog wat omdat ik niet wil kiezen. Ik wil een goede moeder en leuke echtgenote zijn, en een succesvolle carrière hebben. En een leuk sociaal leven hebben. En slank worden/blijven. En een boek schrijven. En mijn moestuin bijhouden en op tijd leeg oogsten. En mooie foto’s maken. En daar mooie dingen mee maken. En ondertussen nog allerhande creatieve Pinterest-knutseltjes maken. En, laten we vooral dat niet vergeten, een succesvolle blog neerzetten en bijhouden… Echt veel strategie zit hier echter niet achter.

Duidelijk

Ineens is het me allemaal een stuk duidelijker. Zolang ik geen focus aanbreng in wat ik nu echt wil met mijn carrière, en zelfs met mijn leven, zal ik altijd op de grond blijven staan. Ik moet focus aanbrengen in wat ik wil. Niet alles tegelijk willen doen. En overal tegelijk mee bezig willen zijn. Mijn strategische ruil is dus dat ik niet meer alle ballen in de lucht wil houden, maar wil kiezen voor mijn belangrijke ballen. Dus dat is mijn nieuwe doel voor de komende weken: een plan maken voor waar ik naar toe wil. Wat wil ik nu echt bereiken, de komende jaren? Waar ga ik me op focussen? En wat ga ik laten vallen? Waar ga ik Ja tegen zegen, en waar juist Nee? Welke ballen gaan echt impact hebben, en welke kan ik rustig laten vallen? Hoe ga ik zorgen dat ik volgend jaar op dit tijdstip terugkijk en tevreden ben over de richting waarin mijn leven is gelopen sinds dit moment?

Eén ding is zeker: ik wil het in ieder geval nooit meer te druk krijgen om mijn leven te leven, zoals ik het afgelopen jaar regelmatig het gevoel had. De wereld is dan weliswaar overvol, laat ik dan in ieder geval zorgen dat mijn stukje netjes opgeruimd en rustig is.

Het wordt vast een mooie zoektocht.

Happiness is homemade

PS: geen zorgen, deze blog blijft zeker bestaan, in zijn huidige vorm en verschijningsfrequentie. Want als ik er iets van geleerd heb, de afgelopen tijd, is het wel hoe blij ik word van regelmatig een stukje schrijven. (En op de statistiekenpagina kijken. Maar dat terzijde.)

*Disclaimer: Dit artikel bevat affiliate links. Dit betekent dat als ik een kleine commissie ontvang als jij via één van deze links iets aanschaft. Dit kost jou niets extra’s. Ik beveel alleen producten en diensten aan die ik zelf ook gebruik en waar ik voor 100% achter sta. Daarnaast bevat dit artikel afbeeldingen van Shutterstock.com 
nooitdruk

Sjoukje

Op de blog Meer geld, minder stress help ik jou met praktische oplossingen voor al je geld(zorgen). Vroeger was ik projectleider en communicatiemanager bij een grote verzekeraar en daarvoor bij een grote bank. De kennis die ik daar heb opgedaan zet ik nu als fulltime blogger graag in om jou te helpen met je geldzaken. Ik schrijf van alles en nog wat over hoe je je geldzaken het beste kunt regelen. Zodat je meer geld overhoudt voor leuke dingen.

Click Here to Leave a Comment Below

Leave a Comment: