Hoe is het om ondernemer te zijn? De belangrijkste voor- en nadelen

Ik had me er veel van voorgesteld, dat werken voor mezelf. En ook heel serieuze plannen gemaakt, en van alles uitgezocht. Nu ik alweer een half jaar echt ondernemer ben (en al een vol jaar over een KvK-inschrijving beschik) ben ik wel toe aan een evaluatie. Soms is het namelijk echt geweldig leuk om ondernemer te zijn. En soms… diepe zucht.

In het kader van elk nadeel heeft zijn voordeel heb ik daarom een lijstje samen gesteld van dingen die anders zijn dan toen ik nog in loondienst was.

Je kunt overal werken

Yes!

Heerlijk hoor, ik typ dit in de tuin. Het zonnetje schijnt, de hond jaagt op vliegen en de behalve wat vogeltjes (en een net overvliegende straaljager, zal je altijd zien hè) hoor ik eigenlijk niets. (En dat voor iemand die in een grote stad woont…)

Een paar weken geleden sprak ik af met een bevriende ondernemer op het station in zo’n speciale werkgelegenheid (de huiskamer of zoiets). De meeste van mijn werkgerelateerde afspraken handel ik af bij een tentje om de hoek (dat appeltaartzaakje waar ik verder heus niet vaak te vinden ben).

Ook als ik een opdracht voor een klant heb, kan ik vaak kiezen waar ik werk. De ene keer daar op kantoor, de andere keer gewoon thuis vanaf de bank. Zolang ik maar aflever wat ik afspreek, maakt het ze vaak niet uit. Voor afspraken kan ik altijd naar hun kantoor komen. En als ik eens wat aanspraak (lees motivators) nodig heb, dan kan ik vaak ook gewoon op kantoor terecht.

No…

Als je dan eens naar zo’n kantoor gaat, heb je vaak geen eigen plek. Zo werk ik regelmatig in een kantine. 🙂 Of op de werkplek van iemand die er niet is. En dan is hij er natuurlijk ineens wel op een dag dat je juist zoveel wil doen.

Thuis begin ik wel eens op de bank met werken. Grote kans dat ik daar dan niet meer af kom. Ok, waar is nu het nadeel? 🙂 Het werkt eigenlijk niet goed. Als ik op de bank onderuit gezakt met mijn laptop zit, ben ik veel vaker geneigd om statusupdates van vrienden te lezen. Of een tutorial te volgen over iets dat ik echt moet leren. Maar werken… dat is het vaak niet echt. Dat dus.

En wat eigenlijk nog vervelender is: alle plekken beginnen steeds meer op werkplekken te lijken. Niet letterlijk, maar wel in mijn hoofd. Waar vroeger werk zich toch vooral afspeelde achter een bureau, is tegenwoordig mijn hele huis een werkplek. Handig misschien, maar weinig ontspannend.

Je mag je eigen tijd in delen

Yes!

Als er iets op school geregeld moet worden, of ergens bij geholpen moet worden, sta ik vooraan. Ik vind het heel leuk om mijn kinderen in hun eigen wereldje (waar je normaal niet bij mag zijn) te observeren. Door met uitstapjes mee te gaan en te helpen met spelletjesdagen en zo kan dat. Vroeger moest ik er veel aan me voorbij laten gaan, maar nu kan ik er makkelijk tijd voor maken. Ik kan per slot van rekening altijd ’s avonds nog schrijven.

Hetzelfde geldt voor als ik geen zin heb om achter de laptop te zitten. Ik kan altijd eerst lekker met de hond gaan wandelen. Of een wasje draaien. Met een vriendin in het dichtst bijzijnde appeltaartzaakje bekers muntthee drinken. Op woensdagmiddag spontaan naar het strand met mijn kinderen. Niet dat we dat laatste ooit doen, maar het kan hè.

Als ik een extra opdracht heb, kan ik ervoor kiezen om iets anders op een ander moment te doen. Of om gewoon net zolang door te werken tot alles af is. ’s Avonds laat stuurt niemand me naar huis (wel naar bed, maar dat terzijde). En als ik ’s morgens om 6 uur besluit om mijn blogpromotie te doen, kan dat ook gewoon.

No….

Als ik geen zin heb om achter mijn laptop te zitten, dan is er niemand die me daartoe motiveert. Als ik de hele ochtend op Facebook heb rondgehangen (blogpromotie hè. En vragen beantwoorden van groepsleden, heel belangrijk hoor!), dan is er niemand die daar last van heeft. Nou ja, niemand…

Als blogger en als vooral thuiswerkende ondernemer moet je jezelf altijd aanzetten. Er begint nooit een vergadering die motiveert tot het nog even afmaken van iets.

Nu moeten de kinderen ’s morgens naar school, dus ik kom er altijd wel uit natuurlijk. Dat scheelt. En als ik eenmaal aangekleed rondwandel, ga ik meestal ook gewoon wat doen. Maar mijn meest efficiënte dagen heb ik meestal toch als ik ergens op een kantoor zit. Dan trekken Facebook en puppy toch een stuk minder aandacht.

Alle tijd is werktijd

En een tweede nadeel: alle tijd kan werktijd zijn. Als de kinderen zaterdagochtend tv willen kijken, mag dat van mijn ondernemershart vaak een stuk langer dan van mijn moederhart. Want dan kan ik nog even snel een blogje typen, zonder gezeur. Arme schaapjes. 🙂

Sinds ik mijn blog heb, werk ik zo’n beetje elke avond. Er is altijd nog wel iets te schrijven of te regelen. Of nog erger… uit te zoeken. Daarover hieronder meer. Je bent gewoon nooit klaar. Nu vind ik het ook heel erg leuk, dus of dit nu een groot nadeel is voor mij persoonlijk, valt te betwisten. Maar… mijn gezin vindt het niet altijd even gezellig. En daar hebben ze natuurlijk ook groot gelijk in.

Je mag alles zelf beslissen

Yes!

Dit vond en vind ik echt het allerfijnst van voor mezelf beginnen. Als ik iets een goed idee vind, probeer ik het gewoon. Ik hoef niets met iemand af te stemmen, zeker voor mijn blog niet. Als ik een thema introduceer en daar geen zin meer in heb, stop ik het gewoon. Als ik spontaan over Valentijnsdag wil schrijven (ik noem maar een dwarsstraat), dan kan dat. Natuurlijk houd ik wel rekening met mijn lezers. Meestal. 🙂 Maar echt overleggen hoeft niet.

Ook toen ik net met mijn bedrijf begon, vond ik dit heel leuk. Ik bedacht mijn eigen functienaam, ik liet mijn eigen logo ontwerpen en mijn eigen visitekaartjes. Als mensen vroegen hoe het ging, zei ik altijd “ik gun iedereen deze fase in zijn leven, wat is dit leuk!” En dat was het ook. En nog steeds trouwens.

Alle vrijheid

De vrijheid die ondernemen me geeft vind ik echt heerlijk. Toen ik pas op veler verzoek besloot om toch een paar producten te ontwikkelen waarbij ik mensen met hun persoonlijke financiën kon helpen, had ik het binnen een paar weken in de lucht. Niets geen gedoe met stuurgroepen, beslisrondes, en dat soort ellende. Ik bedacht de producten, gooide ze tegen wat vriendinnen aan om ze wat fijn te slijpen en zette ze online.

Nooooo!!!

Ik mag weliswaar alles zelf beslissen, maar ik MOET ook alles zelf beslissen. Delegeren is er niet meer bij. Tenminste… alleen als ik iemand inhuur. Maar wanneer doe je dat? En hoeveel moet je daar dan aan besteden? En hoe weet je nou of dat de juiste persoon voor de juiste vraag is? Wat is nu belangrijk om te doen? Eerst zoveel mogelijk bloggen, of toch meer energie steken in projecten zoeken?

En ik moet ook alles zelf uitzoeken. ER IS GEEN HELPDESK. Je kunt nooit eens tegen iemand zeggen, los jij het maar op. En omdat er GEEN HELPDESK is, gaat dat nogal eens mis. Want als ik iets nieuws wil doen, kan ik niet even iemand bellen om te vragen ernaar te kijken. En ik heb zoveel vragen, en zo weinig tijd!

Wel antwoorden, maar geen besluiten

Ja, als ik mijn blog wil veranderen of daar iets vastloopt, kan ik mijn hosting partij bellen natuurlijk (en daar ben ik trouwens ook echt superblij mee. Dennis van Xel.nl is echt een held!). Maar die nemen geen besluiten over plugins (van die handige toevoegingen aan je website, waardoor iets handiger of beter gaat werken). Dat moet ik echt zelf doen.

En die lieve Xel-mensen weten ook geen antwoord op de vraag waarom de ene blog binnen 2 uur 1000 lezers trekt, en de andere na 3 dagen nog op 300 lezers is blijven steken. En of ik beter geld kan steken in promotie van mijn blog, of juist in een betaalde plugin. Of in een nieuwe kaartjes, want die zijn ook al een tijdje op. (En zal ik daar dan ook mijn blog opzetten, of juist niet? Zal ik twee soorten laten maken? En is mijn logo niet een beetje suf?)

Andere projecten

En dan hebben we het nog niet eens gehad over de grote projecten buiten mijn blog. Moet ik project A aannemen: dichtbij huis, maar wel een beetje saai? Of toch project B? Ver weg en eigenlijk teveel uren om mijn blog daarnaast goed te kunnen doen, maar wel heel goed betaald. Of project C: op de helft van allebei, met een veel leuker onderwerp, maar eigenlijk voor een te laag tarief? Waar is toch die helpdesk, die even in de toekomst kijkt voor me…

Het is heel afwisselend

Yes!

De ene dag ben ik bezig met schrijven voor mijn blog, de volgende dag  spreek ik allemaal mensen in het kader van een bedrijfshervormingsproject dat ik doe. En daarna ben ik weer uren bezig met het uitzoeken van hoe de techniek rondom de verkoop van zo’n digitaal project nu precies werkt. En dan ben ik weer op bezoek bij een mogelijke klant om te kijken of ik daar een project kan doen. Er is geen dag en soms zelfs geen uur hetzelfde.

Het is ook heel leerzaam: ik moet tegenwoordig over zoveel dingen iets weten. En aangezien ik het ook allemaal zelf uit moet zoeken, blijft het ook veel beter hangen dan vroeger. Tegenwoordig weet ik niet alleen het verschil tussen een oliekeerring en een hydraulische afdichting (ok, dat is eigenlijk niet waar, maar daar heb ik wel net een webtekstje over geplaatst), maar ook welke plugins je moet gebruiken om spam tegen te houden. En met welke affiliatebureaus je wel en juist beter geen zaken kunt doen. Om maar wat te noemen.

No…

Soms weet ik van gekkigheid niet waar ik moet beginnen. Zoveel te doen en zo weinig richtlijnen. En juist omdat alle taken zo uiteenlopend zijn en om een andere reden belangrijk, is het best moeilijk om goede prioriteiten te stellen. Dat hangt natuurlijk samen met het vorige punt: er is geen helpdesk. 🙂 En geen manager om even de knopen door te hakken.

Ik had het niet verwacht, maar soms, heel soms… mis ik wel eens een beetje de bureaucratie van werken voor een groot bedrijf. Want hoewel dat natuurlijk ook behoorlijk (of eigenlijk te-) veel nadelen had, was het vaak wel duidelijk waar de prioriteiten lagen. En als ik dat niet wist, dan was er altijd wel iemand die het kon bepalen. Tja. 🙂

Geen beoordelingsgesprekken meer!

Yes!

Direct nadat ik me dat soort dingen bedacht heb, kom ik bij misschien nog wel het grootste voordeel van voor mezelf werken: geen beoordelingsgesprekken meer!

Natuurlijk, het is nuttig hoor, om te weten hoe je het doet. En ook als zelfstandige voer je vaak (eigenlijk nog veel vaker) gesprekken over hoe je het doet. Maar dat semi-psychologische gewauwel van managers over “hoe wil je je ontwikkelen dit jaar” terwijl ze zelf ook geen idee hebben… Dat mis ik totaal niet. Natuurlijk, ik heb hele goede managers gehad, met wie ik hele goede gesprekken heb gevoerd en waar ik veel van geleerd heb.

Maar al die managers die eigenlijk alleen maar naar zichzelf luisterden… Daar hoef ik ook niet meer naar te luisteren. HEERLIJK!

No…

Nee, hier is geen nadeel. Feedback krijg ik nu ook en vraag ik nu wanneer ik er behoefte aan heb. Ik kan er niet meer van maken. 🙂

Je moet jezelf verkopen

Yes!

Ik mag urenlang over mijn eigen product praten vaak. En over mijn eigen ideeën. En mensen stellen er nog vragen over ook!

No…

Je moet jezelf verkopen. En dat is lang niet altijd leuk. Of eigenlijk bijna nooit, als je het mij vraagt. Het is eigenlijk net alsof je elke paar weken opnieuw solliciteert. Zelfs als je een opdracht binnen haalt, ben je er niet voor lang vanaf. Elk gesprek gaat over je sterke en zwakke kanten. En overal wordt een prijskaartje aan gehangen. Dat prijskaartje is dan vervolgens ook nog lang niet altijd wat je er zelf van voor had gesteld. En dan komt het beslissingen nemen weer om de hoek kijken. 🙂

Hoewel ik het echt heel leuk vind om mijn blog te promoten en daar zoveel mogelijk uit te halen, vind ik het verkoopstukje van mijn projectmanagementbusiness het moeilijkste van alles. Als iemand daar een handige oplossing voor weet, zonder dat ik mijn zelfstandigheid verlies, houd ik me van harte aanbevolen.

Je kunt in alle rust werken

Yes!

Niemand leidt me af als ik thuis aan het werk ben. Er zijn per slot van rekening geen collega’s die vragen komen stellen. En die tijdens vergaderingen – of daar buiten – urenlang over dingen praten die ik helemaal niet wil weten. 🙂 (deed ik zelf nooit hoor. Heus niet.) 😀

No…

Maar tegen wie praat je als een deal niet doorgaat? Of als iets op de site niet doet wat het moet doen? Of als de hond er weer eens met een kussen, stuk speelgoed of schoen vandoor gaat?

En… als je een leuk weekend hebt gehad en nog niet toe bent aan maandagochtend…

En dan de uitsmijter…

Je kunt eten wanneer je wil 🙂

Yes!

Broodtrommeltjes klaarmaken hoeft niet meer. Als ik honger heb, loop ik gewoon naar de keuken. En doordat ik veel thuis eet, scheelt het ook behoorlijk in kosten. En ik eet nog een stuk afwisselender ook.

No…

Tja. 🙂 Ze zeggen dat je afvalt als je een hond neemt, vanwege die vele wandelingen. Dat is dus niet waar als je rond diezelfde tijd thuis bent gaan werken… 🙂 Is geen excuus hè, ik weet het. Ach ja, er zijn ergere dingen. Gebrek aan een helpdesk bijvoorbeeld. 🙂

Het nadeel is overigens ook dat ik, als ik eenmaal lekker aan het werk ben, geen pauze neem. Geen collega’s die collectief om 12 uur op staan hè.

Ondernemer zijn… De balans schiet door naar…

Al met al schiet de balans voor mij toch door naar de positieve kant. Want alhoewel zeker dat punt van het verkopen echt wel heel lastig is, blijven de andere voordelen toch veel groter dan de nadelen. Ik herhaal het nog maar eens: ik doe wat ik het liefst doe (schrijven!) op een dinsdagmiddag in de tuin… Met een kopje thee en een zelfgebakken koekje erbij. Over een onderwerp dat ik zelf bedacht heb. En met precies die informatie erin die ik erin wil stoppen.

Ja, het is lastig, en het ondernemersleven gaat niet over rozen. Maar het is toch uiteindelijk de allermooiste baan die ik ooit gehad heb.

Overweeg jij ook wel eens om voor jezelf te beginnen? Wat zou je willen doen? Wat houd je tegen? En wat zou je juist leuk vinden? Of werk je misschien al voor jezelf? Wat zijn jouw grootste voor- en nadelen? Ik ben heel benieuwd!