Nieuw schilderij? Nee, dat is mijn nieuwe belegging…

Een tijdje terug schreef ik een blog over crowdfunding. Toen reageerde er iemand op Facebook met een enthousiast “dat zou ik nooit durven, ik beleg liever veilig in kunst!” Ik was met stomheid geslagen. Misschien gek, maar ik wist eigenlijk niet dat er mensen waren die dat serieus deden. Ok, misschien wel. Ik had vroeger, toen ik nog in een studentenhuis woonde, zelfs een huisgenote die haar geld in kunst had zitten. Maar die had een vader in de kunstwereld of iets dergelijks.
Inmiddels heb ik zelf de leeftijd dat ik “in de kunstwereld” zou kunnen zitten, haha. Toch is het niet direct iets waar ik ooit over na had gedacht. En al helemaal niet iets waar ik over zou kunnen schrijven.

Zijn er echt mensen die in kunst beleggen?

Het leek me toch leuk om me eens in te verdiepen. En hoe toevallig: toen ik twee weken geleden aan de rand van het zwembad een boek las over beleggen, kwam ik het onderwerp zowaar nog eens tegen. Mijn Facebook-volger bleek niet de enige te zijn die kunst een veiligere belegging vindt dan, ik noem maar wat, een nieuw restaurant of een 3D-geprinte paraplu.

Welk boek las je?

Nu moet ik enigszins met schaamrood op de wangen bekennen dat het boek in kwestie een beetje een tuttig boek is. Eigenlijk niet iets dat ik enthousiast de wereld in gooi. Ik was dan ook blij dat ik het op mijn e-reader las. De titel? Van beurs tot handtas . Het idee erachter: twee dames gaan wat geld beleggen om zo genoeg bij elkaar te verdienen voor een echte Hermès-tas. Dus.

Als je echter door het toch wat overdreven vrouwelijke gegiebel heen bent, blijkt het een heel fijn boek te zijn. Alle belangrijke begrippen worden duidelijk en snel uitgelegd, waardoor niet alleen fashion victims, maar ook alle andere gewone mensen het snappen.

Goed, beleggen in kunst dus.

Het hoofdstuk dat vertelt over beleggen in kunst heet “Voorkennis verplicht”. Dat geeft eigenlijk al precies aan waarom ik er nooit over na heb gedacht. Je moet, nog veel meer dan bij beleggen in aandelen, weten waar je het over hebt. Lukraak een schilderij kopen geeft geen enkele garantie dat het zijn waarde behoudt. Sterker nog… het is bijna zeker weg gegooid geld, tenzij je echt weet waar je het over hebt.

En bekende kunstwerken?

Natuurlijk kun je wel kunst kopen van een al bekende kunstenaar, waarvan al bewezen is dat zijn of haar werk waarde heeft, simpelweg omdat het werk al eerder verkocht is. Toch is het dan nog altijd de vraag of het een verstandige belegging is. Want wie zegt dat zo’n kunstwerk over 10, 20 of 50 jaar nog altijd als een groot kunstwerk gezien wordt. En de reden dat de kunstenaar bekend is geworden, blijkt ook van invloed. Als zo’n kunstenaar zelf heel goed is in marketing, en daardoor veel aan particulieren verkoopt (in tegenstelling tot aan galerieën en musea), zou het kunnen dat de waarde verdwijnt zodra de kunstenaar overlijdt.

Hoe houd je het veilig?

Een ander, praktisch probleem is dat zo’n kunstwerk natuurlijk alleen zijn waarde voor jou behoudt, zolang je het in bezit hebt… Stel je voor dat je een chic meesterwerk aan de muur hebt hangen, hoe zorg je dan dat het daar zo netjes blijft? In een gezin met kinderen en puppy’s is dat nog wel eens een dingetje. ? Maar zelfs als je het ergens hangt waar niemand het aan kan raken, dan loop je nog altijd risico op “gebruiksschade”. Bijvoorbeeld als je eens een overstroming hebt (is ons een paar jaar geleden gebeurd, toen het ineens zo sneeuwde en de regenpijp het niet hield) of als de bliksem in slaat (dat kan!). Of wat dacht je van brand of diefstal? Ik zou geen oog meer dicht doen!

Natuurlijk kun je het ook ergens op laten slaan, maar dan zie je het niet. Of het werk voor veel geld verzekeren. Maar dan vraag ik me af of je er ooit winst mee behaald.

Te groot risico

Als je het mij vraagt, is beleggen in kunst dus een veel te groot risico om te nemen, tenzij je een echte kunstkenner bent. Voorlopig houden we het nog maar even bij zelfgemaakte foto’s aan de muur dus. Ook echte kunst. ?